معماری برند چیست؟ | اهمیت معماری برند در رشد بیزینس

رای معماری برند مدل‌های متفاوتی وجود دارد که سازمان‌ها می‌توانند بر اساس نیازها و اهداف خاص خود انتخاب کنند. سه مدل معماری برند اصلی وجود دارد که هرکدام را با مثال‌های عملی بررسی می‌کنیم:

۱- خانهٔ برندها

مدل خانهٔ برندها شامل ایجاد برندهای مجزا و مستقل است که زیر چتر یک شرکت مادر فعالیت می‌کنند. هر برند هویت، جایگاه و مخاطبان هدف خود را دارد. این مدل اغلب زمانی اتخاذ می‌شود که برندهای موجود در مجموعه، بخش‌های متفاوتی از بازار را ارائه می‌دهند یا خطوط تولید متفاوتی را ارائه می‌دهند.

نمونهٔ بارز مدل خانهٔ برندها مربوط به برند (Procter & Gamble) است. P&G دارای چندین برند مانند Gillette، Pantene و Tide است که هر کدام نیازهای مصرف‌کننده خاصی را تامین می‌کنند. این برندها به طور مستقل عمل می‌کنند و استراتژی‌های بازاریابی، هویت برند و محصولات ارائه شده خود را دارند.

مزایای مدل خانهٔ برندها:

امکان تخصص و تمرکز بر بازارهای هدف خاص را فراهم می‌کند.
خطر ضعیف شدن نام تجاری و سردرگمی را به حداقل می‌رساند.
به برندها امکان می‌دهد موقعیت و پیام‌رسانی منحصر به فردی داشته باشند.

معایب مدل خانهٔ برندها:

نیاز به سرمایه‌گذاری قابل توجهی در ایجاد و حفظ هویت‌های برند متعدد دارد.
فرصت‌های تبلیغات متقابل بین برندهای موجود در مجموعه محدود است.

۲- خانهٔ برند

مدل خانهٔ برند، که به عنوان معماری برند یکپارچه نیز شناخته می‌شود، شامل یک برند واحد و غالب است که همهٔ محصولات و خدمات ارائه شده توسط شرکت را در بر می‌گیرد. تحت این مدل، برندهای فرعی یا خطوط تولید به وضوح با برند اصلی مرتبط هستند و از شهرت و ارزش آن استفاده می‌کنند. این مدل اغلب توسط شرکت‌هایی انتخاب می‌شود که می‌خواهند یک برند قوی و یکپارچه در تمام محصولات خود ایجاد کنند.

یک نمونهٔ عالی از مدل خانهٔ برند، متعلق به اپل است. محصولات اپل مانند آیفون، مک بوک و آی پد همگی بخشی از اکوسیستم برند اپل هستند. برند اپل به دلیل نوآوری، طراحی عالی و ادغام یکپارچه بین محصولات شناخته شده‌است.

مزایای مدل برند یکپارچه:

از شهرت و ارزش ویژهٔ برند مادر استفاده می‌کند.
تجربهٔ استفاده از یک برند یکپارچه را برای مشتریان فراهم می‌کند.
مدیریت برند و تلاش‌های بازاریابی را ساده می‌کند.

معایب مدل خانهٔ برند:

انعطاف پذیری برای تنوع برند یا هدف قرار دادن بخش‌های مختلف بازار محدود است.
رویدادهای منفی یا جنجال‌های مرتبط با نام تجاری مادر می‌تواند بر همهٔ برندهای فرعی تأثیر بگذارد.

۳- برندهای تایید شده

مدل برندهای تایید شده که به عنوان مدل برند فرعی نیز شناخته می‌شود، ترکیبی از هر دو مدل خانهٔ برندها و مدل‌ خانه برند را شامل می‌شود. در این مدل، برند مادر چندین برند فرعی را تأیید یا پشتیبانی می‌کند که هرکدام با هویت برند و مخاطبان هدف خاص خود به صورت مستقل عمل می‌کنند. تایید برند مادر به برندهای فرعی اعتبار و اعتماد می‌بخشد.

یک نمونهٔ قابل توجه از مدل برندهای تایید شدهٔ ماریوت اینترنشنال است. ماریوت مالک برندهای مختلف هتل مانند ریتز کارلتون، کورت یارد و شرایتون است. هر برند به طور مستقل با هویت برند خود عمل می‌کند، اما برند ماریوت تایید و ثبات را در سراسر مجموعه ارائه می‌دهد.

مزایای مدل برندهای تایید شده:

امکان تمایز نام تجاری و هدف قرار دادن بخش‌های خاص بازار را فراهم می‌کند.
مزایای استقلال و تایید برند را فراهم می‌کند.
تبلیغات متقابل و هم افزایی بین برندهای فرعی را فعال می‌کند.

معایب مدل برندهای تایید شده:

نیازمند مدیریت دقیق برای حفظ ثبات و وضوح برند است.
در صورتی که تأییدیه به طور مؤثر ابلاغ نشود، خطر ضعیف شدن نام تجاری وجود دارد